Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
ақ — зат. в ет. Бұзаулы сиырда, қозылы қойда болатын жұқпалы, әрі зілді дерт. Мұндай жағдайда малдың сүті тартылып қалады. Егер бір қой а қ болып ауырса, ол қоралы қойға түгел жұғады (Ж. Бабалықұлы, Мал ауруы., 8). Ақ айыл болды. Көп мініліп, арқасы… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тегеріштел — ет. Тегерішпен таңылу, сәнделу. Мұнда аяққап, жанторсық, піспек, ағаш қақпақты шара, керегенің басы, үйдің ішкі жағы т е г е р і ш т е л г е н, оюлы басқұр – бәрі бар десе болғандай (Лен. жас, 28.08.1975, 3) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
