көтік

(Түрікм.: Таш., Ашх.) шабылған егін, шөптің орнында қалған түбірі. Аяққабыңды киін, ана к ө т і к т е р аяғыңа кіреді (Түрікм., Таш.). қ. көтек 1. [Түрікменше күтектопас (Туркм.-рус. сл.); әзірб. көдәк қысқа (Кр. рус.-перс.-азерб. сл.); түр. кцтукь ағаш түбірі (Л. Буд., Ы)]