көрім

1

(Орал: Чап., Жымп.; Сем.: Абай, Ұрж.; Алм., Кег.; Шығ.Қаз.: Күрш., Ү-Н.; Тау., Қош.; Түрікм., Красн.; Монғ.) әдемі, сүйкімді, жақсы, оңды, тамаша. Мына бір кітапты қолға түсіріп алғанымыз к ө р і м болды ғой (Орал, Чап.). Ол үйдегі келін к ө р і м екен (Алм., Кег.). Сен сөзді к ө р і м сөйлейсің ғой (Шығ.Қаз., Күрш.). К ө р і м-а қ болар еді оларға сәлем айтып қойсаңыз (Монғ.). Өсімдік аттары бірталай к ө р і м қамтылды ма (Монғ.). К ө р і м әңгіме айтады екен десем (Монғ.)

2

(Қост., Жанг.; Қ-орда, Жал.; Ақт., Қараб.; Рес., Орын.) жаман, нашар; жексұрын. Кешегі біз қонған үйдің әйелінің мінезі жайсыз, к ө р і м екен Қ-орда., Жал.). Еркебайдың әйелі к ө р і м, мінезі жайсыз (Рес., Орын.). Топырақ борап, к ө р і м болып, мазамыз кетіп тұр (Ақт., Қараб.). Өлтірсеңдер де бармаймын, ол к ө р і м н і ң жанына барғанымша, өлгенім артық! – деп сіресіп алды (Б. Майл., Шығ., 3 т., 332)