көпшік

1

1. (Қ-орда: Сыр., Жал., Қарм.; Жамб., Шу; Алм.: Еңб-қаз., Шел.; Монғ.) ер үстіне салу үшін арасына жүн, қыл салып тігілген көрпеше. Көкесі алдымен шабдардың шап айылын көреді, сонан соң к ө п ш і к т і қайта тартады (Ж. Нәжім., Кішк., 13). 2. (Ауғ.; Ир.) адамның астына төсейтін кішкене көрпеше. 3. (Түрікм., Таш.) ұзынша етіп тігілген енсіз шағын көрпеше. Қонақтар отыру үшін дастарқанды айналдыра к ө п ш і к салыныпты (Түрікм., Таш.)

2

1. Қ-орда., Арал; Орал, Орда; Ақт.: Ойыл, Шалқ., Ырғ.; Гур., Есб.; Түрікм.: Красн., Ашх., Таш.; Рес., Орын.; Қарақ.) бір кісілік кішкене жастық. Балаларға к ө п ш і к тасташы Қ-орда., Арал). Мына кісіге к ө п ш і к таста, жантайып жатсын (Ақт., Ойыл). Үйге кіре салысымызбен екі-екіден к ө п ш і к тасталды (Түрікм., Красн.). Кереуеттің дәл ортасына екі ақ к ө п ш і к қойған (Орал, Орда). 2. (Қост., Жітіқ.; Жезқ., Ұлы.) екі кісілік үлкен жастық. Бұрыштағы төсек үстінде қалың к ө п ш і к жатыр (Қост., Жітіқ.). Гүлнұр шешінбестен к ө п ш і к т і құшып, жинаулы тұрған төсегі үстіне өкіре құлап түскен еді (Ө. Қан., Құд., 295)