- көңілі біту
- (Гур., Маңғ.; Ақт., Байғ.; Қ-орда, Арал) риза болу, қанағаттану. Мыстан келген жиеніме бір тайлақ беріп едім, к ө ң і л і б і т п е й жүр (Гур., Маңғ.). Қасымдағы жігіттің к ө ң і л і б і т к е н і ғой, мал бағу үшін де шеберлік керек екен-ау! (Ақт., Байғ.). Оған отырғандардың к ө ң і л і б і т т і Қ-орда., Арал). Полк солдаттары мен офицерлері жабдықтау ісінің бастығы Зильберманға да бірінші рет осы кеш к ө ң і л д е р і б і т к е н (Ә. Нұрп., Курл., 420)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.