жүз бермеу — (Түрікм., Таш.) ыңғай бермеу, жаратпау. Сөйтіп, Өсекең ж ү з б е р м е й қалды ма? (Түрікм., Таш.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ие бермеу — (Түрікм.: Таш., Мары) бой бермеу, көнбеу. Жандықтар жікідей (қ.) балаға и е б е р у ш і м(е) еді, өзің барың (Түрікм., Мары) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
күш бермеу — (ҚХР) бой бермеу, ырыққа көнбеу … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қақа жібермеу — құр жібермеу, ешқайсысынан қалмау (С. Аман., ВДИКЯ, 429) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мүкі жібермеу — (Қарақ.) қате жібермеу, қателеспеу. Кәне, м ү к і ж і б е р м е й айтшы (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ешкінің қылды айранын бермеу — (Маң., Маңғ.) түк татырмау. Оның сараңдығын айтпа, үйіне барған кісіге е ш к і н і ң қ ы л д ы а й р а н ы н да бермейді (Маң., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әсер бермеу — (Жамб., Шу) көңіл бөлмеу, зер салмау. Сарыбай деген ақын бар еді, өлеңді көп білетін. Жас болып көп ә с е р б е рг е н жоқпын (Жамб., Шу) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сұрам бермеу — (Ақт., Шалқ.; Алм., Шел.) бағынбау, көнбеу. Ертеде Жанқожа патшаға с ұ р а м б е р м е й, қарсы тұрыпты (Ақт., Шалқ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тіл жібермеу — (Алм., Жам.) тілге келмеу, тіл қатырмау. Көмек келіп үлгіргенше оларды т і л ж і б е р м е й қырып салыпты (Алм., Жам.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
саптырмау — (Түрікм., Небид.) жол бермеу, жібермеу, мүмкіндік бермеу. Ол жақта, әсіресе, ондайға с а п т ы р м а й д ы (Түрікм., Небид.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі