- көгіс
- Қ-орда., Арал; Ақт., Ойыл; Гур., Маңғ.) көкшіл, көгілдір. Балқан тауы алты-жеті көштөн к ө г і с боп көріне бастайды (Гур., Маңғ.). Ерні кезеріп, көзінің алды к ө г і с тартып өліктей бозарып баратқан бетіне қуаныш лебі соғып өткендей (Ә. Нұрп., Күт. күн., 366)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.