- кіндік
- 1(Ақт., Тем.) есіктің тұтқасы. Ол есіктің к і н д і г і н е н ұстап тартып қалды (Ақт., Тем.)2(Орал: Казт., Орда, Жән.) келсап. Кішкене тары түйейін деп едім, келіңіздің к і н д і г і н бере тұрыңызшы, өзіміздікін таба алмадым (Орал, Казт.)3(Гур., Есб.) сорға сұғынып жатқан құнарлы жер
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.