- кілә кесе
- (Түрікм., Красн.) бір литрлік үлкен кесе. Өзінің шашуға әкелген к і л ә к е с е тарысы бар (Түрікм., Красн.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
кілә кесе
Смотреть что такое "кілә кесе" в других словарях:
Кесе — (башк. Кесе) род в составе западных табынских башкир. Известно также у венгров под название племени кеси в составе древневенгерской конфедерации племён. Содержание 1 Родовой состав 2 … Википедия
кесеқап — зат. Кесе салатын қалта … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
кесе сызық — (Түрікм.: Ашх., Таш., Мары) сызықша. Әрбір екі сөздің соңынан бойлай (қ.) к е с е с ы з ы қ қоя берген (Түрікм., Мары). [Түрікменше кесе чызық (Туркм. рус. сл.)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кесе — зат. Фарфордан дөңгелектеп істеген пиала, шыны … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
кесе-аяқ — зат. Шай ішетін әр түрлі шыны ыдыс жиыны … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
кесе — 1 (Қост., Жанг.) атыздың ішкі ара лығы. Атыздың ішкі жағы к е с е болып бөлінеді (Қост., Жанг.) 2 Қ орда., Арал) үй төбесінің бел ағаштар арасынан пайда болған бөлігі. Үйдің к е с е с і н е салатын шабақ алуымыз керек Қ орда., Арал) 3 (Гур.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кесе кілем — (Қост., Жанг.) қолдан тоқыған үлкен кілем, алаша. Төр алдына к е с е к іл е м д і төсей сал (Қост., Жанг.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кесе кісі — (Гур., Инд.) бөгде, бөтен адам. Мұнда тынышсыздау болатыны – к е с е к і с ім і з көп (Гур., Инд.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кесе темір — (Қост., Фед.) есікті ішінен бекітіп алатын ілгек. Өткен түнде есіктің к ес е т е м і р і н салуды ұмытып кетіпсіңдер (Қост., Фед.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
летр кесе — (Рес., Омбы; Көкш.: Щуч., Еңб.) үлкен кесе, сапар аяқ. Шымкент облысының кейбір аудандарында керден кесе, Орынбор қазақтарында түйе кесе, Шу бойы қазақтарының тілінде жанан//жәнен, Ұлытауда сапар кесе, Қарақалпақ қазақтарында көкнәрі … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кәрлен кесе — (Сем., Абай; Жезқ., Ағад.) әдемі әшекейленген гүлді, сырлы кесе. Дүкенде к ә р л е н к е с е көп екен (Сем., Абай). Оған жалпақ басқұр, тегеріш, терме баулардың әшекейі қосылып, отау сүйегі қызыл к ә р л е н к е с е д е й әдемі ақ (Ғ. Мұст., Көз… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
