- кілегей
- 1. (Алм.: Еңб. қаз, Іле, Шел., Нар.; Шығ.Қаз., Ү-Н.; Сем., Ұрж.; Тау., Қош.; Монғ.) шикі сүттің бетіне тұрған маңызы. К і л е г е й і алынған сүтті өкіметке тапсыру жарамайды (Алм., Нар.). Біздің ақшаптың сүтіне к і л е г е й қалың тұрады (Сем., Ұрж.). 2. (Қост., Жанг.; Орал: Орда, Жән.) шала ұйыған айран. Жаңа бір кесе к і л е г е й ішіп едім, ішім өрекпіп тұр (Қост., Жанг.). Балалар сусап келген болар, к іл е г е й бер (Орал, Орда)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.