кіл

Қ-орда., Арал; Ақт.: Тем., Ырғ., Жұр., Қараб.; Гур.: Маңғ., Есб.; Орал: Чап., Жән., Казт., Жымп.; Қост.: Жанг., Камыш., Семиоз.; Жезқ., Ұлы.; Рес., Орын.; Түрікм., Красн.) кілең, ылғи, бірыңғай. К і л еңбекші бас қосқан, бір-біріне сенімді (Ақт., Тем.). Осы үйге бүгін к і л бозбала жиылған екен (Қост., Жанг.). Сонда бір к і л жақсы адамдардың ортасында болып қайтқанымыз бар (Түрікм., Красн.). Ол бұл үйдің үстіңгі бөлмелеріне пулемет құрып, к і л сенімді адамдарды топтады (Ә. Нұрп., Күт. күн., 75)