кіді

1. (Жамб.: Шу, Мер., Луг.; Гур., Маңғ.: Көкш., Қ-ту) қылт етпе, секемшіл. Мұның өзі к і д і мал ғой (Жамб., Мер.). Бұлар сәл бір нәрседен секем алатын к і д і тұқым еді... деп ойлады Әбілқайыр (Ә. Кекіл., Үркер, 292). 2. (Жамб., Шу) кішкене. Мынау к і д і мал ғой (Жамб., Шу)