кигіз

(Қар., Шет; Сем.: Абай, Көкп., Ақс., Аяг., Мақ.; Павл.: Ерт., Баян.; Шығ.Қаз., Ү-Н.; Көкш.: Қ-ту, Щуч., Еңб.; Ақм., Атб.; Қост.: Жітіқ., Семиоз., Фед.; Монғ.) киіз. Бибігүлді көрші үй к и г і з басуға шақырып кетті (Қост., Семиоз.). Неше қатар үй тігіп ақ к и г і з д е н, Келгендерге сыйлығын бере берді (Б. Майл., Шығ., 204). Түн салқындап, жел тұрып келеді. Ызғарлы жел қостың к и г і з д е р і н жұла тартып ашылған жерлердің аңызғағын ішке қарай нығарлайды (Ш. Қат., Аз. көз., 119). Кигіз етік – жүннен басылған қонышты аяқ киім. Қыста к и г і з е т і к киюдің пайдасын қазіргі жастар ескермейді (Сем., Ақс.). Кигіз үй – қазақ үй. Қойшылардың өзінде де кәзір к и г і з ү й өте сирек қолданылады (Қост., Семиоз.). Арқаның адамдары жаздыгүні к иг і з ү й тігіп отырады (Қар., Шет)