- ала-бөрту
- (Қар., Жар.) алабұрту, адам жүзінің күреңденуі, қызара түсуі. Ертеңінде, аппақ болып таң атып, жер жүзін жарқырап көрінген кезде олар а л а-б ө р т і п, «олжалы» болып келе жатты (С. Сейф., Шығ., В, 59)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.