- кәріқыз
- (Шымк., Түркіс.) 1. үлкендігі қойдың құмалағындай айнала тікен болып келетін шөп түрі. Шық кеппей к ә р і қ ы з д ы мал жесе, өліп қалады (Шымк., Түркіс.). 2. орақ тәрізді имек тікен түрі. Үйдің айналасына к әр і қ ы з өсіп кетіпті (Шымк., Түркіс.). 3. Қ-орда., Арал) құмды жерге шығатын түйе сүйіп жейтін өсімдік. Бұл үстіге жабысатын мал жемейтін к ә р і қ ы з емес Қ-орда., Арал). 4. (Талд., Панф.) түбі терең емес, көп биіктемейтін, жапырағы өнімсіз, кішкене болып келетін өсімдік түрі. К ә р і қ ы з д ы ң басына шыққан собық-собық, жол-жол жіңішке тікені болады. К ә р і қ ы з д ы ң бір тікені жабысса, бәрі бірдей жабысады (Талд., Панф.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.