керсен

1

1. (Шымк.: Мақт., Арыс; Қ-орда: Сыр., Жал., Қарм.; Қост., Об.; Қарақ.) үлкен табақ, тегене. Содан кейін қымызды к е р с е нг е құяды (Шымк., Арыс). Қымызды үлкен к е рс е н г е құйып алдымызға әкелді Қ-орда., Жал.). 2. (Шымк., Түлк.; Орал, Орда; Гур., Маңғ.) кір жуатын шылапшын, леген. К е р с е н г е кір жуды (Шымк., Түлк.). – Көз жақсым, кірді к е р с е н г е сала қойшы (Гур., Маңғ.). [Түрікменше керсен тегене, леген (Туркм.-рус. сл.)]

2

(Орал: Орда, Жән.) етіктің жұлығы. Етігімнің к е р с е н і жыртылып еді, етікшіге жаматып алдым (Орал, Жән.). Етіктің к е р с е н і жыртылса, ішіне құм құйылады (Орал, Орда)