- кермеиық
- (Монғ.) сері. К е р м е и ы қ – керімсалдар іспеттеніп, Ойнайды елегізіп еркесі елік Мыңғырып жер қайысып жирен жатыр, Желпиіп ауық-ауық атой беріп (М. Құрман., 226)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
