керлену

(Талд., Ақсу) қырсығу, кесірлену. Сондай бір тоқмойын, не айтсаң да к е рл е н і п отырып алатындарын қайтерсің! (Талд., Ақсу). Бұған Ермекбай к е р л е н і п, бірсыпыра тұрды (Ы. Жан., Шығ., 561)