- керде
- (Гур., Есб.) жалқау, еріншек. К е рд е адамды жаным жек көреді (Гур., Есб.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
керде
Смотреть что такое "керде" в других словарях:
кердең — 1 (Талд., Қарат.; Шымк., Лен.) өңшең, ылғи. Биыл колхоз малы к е р д е ң арық (Талд., Қарат.) 2 (Сем., Мақ.) паң, менмен, дандайсыған. Оның өзі де бір к е р д е ң қу еді, жөнді жауап бермей жүрер (Сем., Мақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
Печерники — с. Рязанской губ., Михайловского у., при р. Керде. Жителей 1530. П. при Петре I сделано городом, со стратегической целью, но в 1778 г. вновь обращено в село … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
батыр — и. 1. Курыкмаучанлык, кыюлык, көчлелек, уңганлык сыйфатлары белән танылган кеше. Сугыш мәйданында дан алган кеше; баһадир. с. Курыкмас, кыю, тәвәккәл, көчле. рәв. Батырларча б. басып бүлмәгә керде 2. Көрәштә барлык башка көрәшчеләрне җиңеп чыккан … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
баш — 1. Кеше һәм хайван гәүдәсенең авыз, иң әһәмиятле сизү органнары һәм зур ми урнашкан өлеше. Баш киеме башыгызны салыгыз. Баштагы чәч баш тарау. Баш мие, ми 2. Үсемлекләрнең югарыгы өлеше, өстәге оч ботаклары, шундагы чәчәклекләре яки җимешлекләре … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
борлыгу — 1. диал. Борчылу, көенү; тынычсызлану 2. Быгырдау, быгыр быгыр итү авызына су борлыгып керде … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
йомышчы — 1. Йомыш (1) җиткереп йөрүче 2. Вак төяк хезмәт башкаручы йомышчы малай керде 3. Берәр йомыш белән кая да булса сайлап җибәрелгән кеше … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
йөгермә — и. диал. Вак вак, йөгерүгә якын кызу адымнар йөгермә белән керде … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
кыюлык — (КЫЮЛАНУ) (КЫЮСЫЗ) (КЫЮСЫЗЛЫК) (КЫЮСЫЗЛАНУ) – 1. Кыю, батыр булу, батырлык; тәвәккәллек 2. Кыю эш, батырлык. II. КЫЮ – ф. Батырчылык итү, кыюлык итү, базу ничек кыеп кердең … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
песи-песи — рәв. Тавышсыз; бик юаш, мескен кыяфәттә песи песи генә килеп керде … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
пошу — I. 1. ф. Гадәттә эч пошу тезмәсендә кулл. : нәрсәгәдер борчылу, сагышлану, тынычсызлану, ямансулау. Гомумән берәр нәрсә тур. кайгырту, борчылу 2. и. Күңелсез, сагышлы уй яки халәт; пошаман бабайның эченә пошу керде. II. ПОШУ – ф. диал. Пычак… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
