- кепиет
- (Монғ.) қадір, құн, кие. Ақ алтынның к е п и е т і н білетіндер жүннің бір талын жерге қалдырмайды («Ж. өмір», 14.02.1987). Осыдан жетпіс жыл бұрынғы қазан төңкерісіне дейін атасына мал бітіп еді деп, күні бүгінге дейін кекіріп отыратын кепкен шалдардың к е п и е т і н ат көтерсе нағылсын (Қ. Ысқақ, Күреңсе, 64)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.