кепе

1

1. Қ-орда., Сыр.) жер үй. Уақытша отыру үшін к е п е қазып аламыз Қ-орда., Сыр.). 2. (Қост., Жанг.; Шымк., Мақт.; Қ-орда: Сыр., Жал.) қамыспен қоршалған үсті жабық мал қора. К е п е сөзі бізде сирек кездеседі, к е п е д е көбінесе мал тұрады (Қост., Жанг.). Күн болса ысып кетті, сиырға бір к е п е салып алу керек еді (Шымк., Мақт.). К е п е д е арық-тұрақ малдар ғана тұрады Қ-орда., Сыр.). 3. (Ауғ.; Ир.) күрке

2

(Алм.: Кег., Шел., Еңб-қаз.; Шымк.: Түлк., Қызылқ.) уақытынан бұрын, ерте туған қозының көктемдегі аты. Біздің к е п е м і з қоймен бірге кетті (Алм., Кег.). Қазір колхозда к еп е аз (Шымк., Қызылқ.). К е п е қозы – ерте туған қой төлінің есейген түрі. Биыл к е п е қозы бірім-жарым ғана, өткен жылы көп еді (Шымк., Түлк.). К е п е болу – ер жету, есею. Менің балам к е п е болып қалды (Алм., Шел.)

3

(Көкш., Қ-ту) қолмен жайған тезек