келеуі кету

(Алм.: Шел., Еңб-қаз.) кенеуі кету, тозығы жету. Бұл бір к е л е у і к е т к е н іс болғандықтан, қайта барып сөз қылудың жөні болмады (Алм., Шел.). Ал бұлардың алдына шалған шалғышын көрсеңіз тозығы жетіп, к е л е у і к е т к е н, кірлеген шаршы шүберек («Үлг. колх.», 5.06. 1937)