келесау

(Алм.: Жам., Шел., Еңб-қаз.) есалаң, есерсоқ, нақұрыс, әңгүдік. Соның өзі к е л е с а у, ешнәрсені ұқпайды (Алм., Жам.). Оның к е л е с а у л а у сөздері Әлжанның күйбең тірліктің уайымымен тозған кәрі жүрегіне тікендей қадалды («Жұлдыз», №10, 1988). Бұл өңірдің тұрғындары тіліне қырғыз тілінен ауысқан сөз, «келесоо» (Кирг.-рус. сл., 1965)