келдек

1. (Орал: Орда, Жымп., Чап.; Ақт., Ырғ.; Қар., Қулы.) астықтың дәнді басы, масақ. Сонда біз күн сайын к е л д е к теруге баратынбыз (Орал, Жымп.). Сексен гектар тарының к е л д е г і терусіз жатыр («Ком. жолы», 4.04.1939). Бұлардың қиып тастаған к е л д е г і н теруге 15 оқушы көмектесіп жүр («К-з жолы», 21.07.1941). 2. (Түрікм., Таш.) кесілген ағаштың түбірі. Бізде ат қазық жоқ, атыңды к е лд е к к е байлаң (Түрікм., Таш.). 3. (Гур., Маңғ.) өсіп тұрған дақылдардың дәнді басы. Тарының к е л д е г і уыс толатын боп қапты (Гур., Маңғ.)