- келгіру
- (Алм., Шел.) кілку, кілк-кілк ету. Сорпаның беті к е л г і р е бастады, оны Үсен байқап отыр (Алм., Шел.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
келгінбай — зат. сөйл. Бір жақтан келген адам. Қаға берсе шаң жетед бір киізге, Илич атты ауданыма сөз тигізбе. Қорлама мендей жанды к е л г е н б а й деп, Қорғаймын Ертіс бойын келсе кезге (М. Ахмет төре, Ақ қара, 208) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ақшелек келгір! — Түйеге айтылатын қарғыс … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
алакүлік келгір — (Көкш.: Щуч., Еңб.; Түрікм.: Таш., Көнеүр.) түйе малына айтылатын қарғыс. Қоңсының бурасы, а л а к ү л і к к е л г і р, ана тайлақтарға маза бермей қойды (Түрікм., Көнеүр.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қатпа келгір — (Түрікм., Таш.) түйеге айтылатын қарғыс. Үйдің жанында тұрған түйесін көрген жоқшы, бұл қ а т п а к е л г і рд і іздеп бармаған жеріміз қалмады, – деді (Түрікм., Таш.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
лөк келгір — (Көкш., Еңб.) түйені қарғағанда айтатын қарғыс сөз … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мәрік келгір — (Өзб., Там.) өлім келсін деген қарғыс. Ә, м ә р і к к е л г і р деген қарғыс (ҚТТДМ 2, 120) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мойнақ келгір — (Түрікм.: Таш., Көнеүр.) түйеге айтылатын қарғыс. Бұл м о й н а қ к е л г і р г е не болғанын, қайдам, ботасын бауырына жолатпайтынды шығарды (Түрікм., Таш.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
үш аяқ келгір — (Орал: Чап., Жымп.) сиырға айтылатын қарғыс сөз. Ү ш а я қ к е лг і р, қайда кетті, іздесем таптырмады (Орал, Жымп.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
өлік — Өлігіңнің ішіне… Кейігенде өлген малға айтылатын қарғыс. Бейәдептеу әйелдердің үй іргесінде мал жайғап жүріп: «Өй, ө л і г і ң н і ң і ш і н е … топалаң келгір! кебенек келгір! жамандатқыр! қарасан келгір!» деп қарғап сілеген дауыстарының… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
түйнек — 1 1. (Павл., Үрлі.) ешкіде болатын ауру. 2. (Сем., Ұрж.; Түрікм.: Таш., Көнеүр.) мал ауруы, әсіресе ботада жиі кездеседі. Т ү йн е к келгір (Түрікм., Таш.). Т ү й н е к келгір, қара қой үйдің киізін жұлып жеп болатын болды (Түрікм., Көнеүр.) 2 1 … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі