- кезеп
- (Алм.: Шел., Еңб-қаз., Талғ.; Шығ.Қаз.: Қатон., Зыр.; Монғ.) кәззәп, ұры, алаяқ, қу. Май басқан қоңыр шапанының омырауын айқара ашып тастап, қоңырқай кеудесінен сорғалаған тердің айғыз-айғыз ізі өшпеген к е з е п бала еліріп отыр (Д. Нац., Шығ., 181). Әкеңді қойшы, әкең бір к е з е п еді, әйтеуір, совет өкіметінің арқасында күн шалған таудың басын жайлап жүр де... («Жұлдыз», №11, 1987)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.