кезеп

кезеп: (Алм.: Шел., Еңб-қаз., Талғ.; Шығ.Қаз.: Қатон., Зыр.; Монғ.) кәззәп, ұры, алаяқ, қу. Май басқан қоңыр шапанының омырауын айқара ашып тастап, қоңырқай кеудесінен сорғалаған тердің айғыз-айғыз ізі өшпеген к е з е п бала еліріп отыр (Д. Нац., Шығ., 181). Әкеңді қойшы, әкең бір к е з е п еді, әйтеуір, совет өкіметінің арқасында күн шалған таудың басын жайлап жүр де... («Жұлдыз», №11, 1987)

Игры ⚽ Нужна курсовая?

кезеп — ар. зат. Қу, сұм, сұмырай, кәззап … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
кеспірсіз — (Орал, Орда; Түрікм.: Таш., Ашх., Мары) түр әлпетсіз, кескінсіз, сиықсыз. Мынадай к е с п і р с і з затты да алар ма адам (Түрікм., Таш.). К е с п і р с і з кең даланы кезеп көрем, Мен саған күнде оңаша көз жеткерем (Х. Ерғ., Құр., 143) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кәзабы — (Шымк., Мақт.) алаяқ, қу, кезеп. Бұл сөздің тегі арабтың кәззаб сөзіне саяды … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
құлақ — I зат. Күмбездің сәндік үшін төрт бұрышына биік етіп орнатылған текшеліктер. ≈ Әкесінің күмбезінің төрт бұрышына да қ ұ л а қ жасатыпты. II зат. Опырмалы мылтықтың пестонға от беретін тетігі, шаппасы, қайырмасы. Алдыңғысы мылтығының қ ұ л а ғ ы н … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

Словари и энциклопедии на Академике