кездігу

кездігу
(Сем.: Абай, Шұб.) кезігу, ұшырасу

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Смотреть что такое "кездігу" в других словарях:

  • кездік — зат. Кішкентай пышақ …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • кездікі — (Қост., Аман.; Ақм., Атб.) осы аранікі, осы жердікі. Мен осы к е з д і к і м і н (Қост., Аман.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • кұс кездік — Ұшы үшкір кездік …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • жеке қару — (Личное оружие) жеке тұлға қарауында болатын, қысқа қашықтықта шабуыл мен қорғаныс үшін қызмет ететін қару. Жеке қаруға револьвер (тапанша), қылыш, кездік және т.б. жатады …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

  • қару (заңды) — (Оружие (юрид.)) оқатар және суық қарулардың түрлері. Олар азаматтардың жеке қолдануында болады. Ойықты оқатар қаруы халықта тек милиция органының арнайы рұқсатымен болуы мүмкін, ал тегіс ұңғылы қару (аңшылық) Аңшылар одағының мүшелеріне сатылып… …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

  • суық қару — (Холодное оружие) әскерде көне заманнан оқ дәрі мен атыс қаруы ойлап табылғанға дейін қолданылған қоян қолтық ұрыс қаруы. Шабуылдау мен қорғануға арналған. С.қ. соққылы (найза, қылыш, семсер) және сілтегіш (садақ, қысқа сапты найза, сілтегіш… …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

  • қын — зат. Қанжар, пышақ, кездік сияқты өткір құралдарды салып жүру үшін ағаштан, былғарыдан жасалған қап …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • абыржы — Қ орда., Арал) мұз кетер, мұз қатар уақыт. Қазір оңай, әлі а б ы р ж ы болған кезде қиын болады Қ орда., Арал). Уа, мына менің балам біледі... Біздің балықшылар мұз қатар шақ пен мұз бұзылып, ірімтік ақ сең жүрген кезді де «а б ы р ж ы» деп… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • ағаш тіс — (Талд., Гв.) ағаш соқа. Бұрынғы кездің ағаш соқасын а ғ а ш т і с деп те айтамыз (Талд., Гв.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • гезлік — (Қарақ.: Мой., Қоң., Хож.) кездік, қыны бар кішкене пышақ. Бұрындары ер адам г е з л і к с і з жүрмейтін, қазір ондай г е з л і г і м і з жоқ (Қарақ., Мой.). [Түрікменше гезлик (Рус. туркм. сл., 1956)] …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»