кежім — теру көне Өрмек тоқудағы бір тәсіл (әдіс), бұхар теру. зат. көне Кестелеп, оюлап жасаған әдемі ат жабу … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
кежігу — кежік етістігінің қимыл атауы. Жапырағы жасыл жаутерек Жайқалмағы желден дүр. Шалулығы белден дүр, Төренің к е ж і г у і елден дүр (Шалкиіз жырау: Нар заман., 24) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кежірлі — сын. Кежірі бар; қырсықты, кесірлі. Кештің өзі де мен үшін к е ж і р л і болатын. Жалғыз басыма екі міндет іліп қойған (Қ. Тұрсынқұлов, Есіңде ме., 177) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кежімден — кежімде етістігінен жасалған ырықсыз етіс. Астында үкіленіп, к е ж і м д е н г е н пілдей боз азбан (М. Мағауин, Аласапыран, 100) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кежімдену — кежімден етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кежімдеулі — сын. Кежімделген, кежім жабылған. Ошыңның қара жорғасы алтын тұрманмен ерттеліп, к е ж і м д е у л і тұрғанын көрген Дариға жүгіріп әкесіне келді (М. Разданұлы, Алтай., 118). Күреңбай атбегі к е ж і м д е у л і тұрған Құлагердің тұсына келіп… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кежікелес — ет. сөйл. Кежілдес. Босқа к е ж і к е л е с к е н ш е ана шаңның алдынан шықпаспысыңдар! (К. Сәрсекеев, Қызыл жалау, 2, 155) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кеж — кисель из ржаных высевок , арханг. (Подв.), невареная овсяная похлебка , олонецк. (Кулик.), также кеш – то же. К цежь из *цѣжь; ср. Калима, FUF 20, 128 и сл.; иначе, там же, 18, 150 и сл. Ср. цедить … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
кежір — (Алм., Жам.) ешнәрсеге мойыны жар бермейтін жалқау, тоңмойын. Енді мұны к е ж і р демей не дейміз? (Алм., Жам.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кежір түйе — Қ орда., Арал) жүрмейтін, мінезсіз, қырсық, азғын түйе буданы. Менің көршімнің ертеде бір к е ж і р т ү й е с і болды Қ орда., Арал) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі