кебентай

(Алм.: Кег., Нар.; Жамб., Мер.; Шымк.: Сайр., Қызылқ.) жұқа басылған киізден істелген, малшылар киетін сулық. Кәзір к е б е н т а й д ы ешкім кимейді (Алм., Кег.). Жәке, көшкенде к е б е н т а й кимей-ақ бір шидем шекпен бұйырмады ма? – деді баласы (Жамб., Мер.). Бұрынғы уақытта қойдың жүнінен жасап, к е б е н т а й кигенбіз (Шымк., Сайр.). К е б е н т а й киген келеді, кебін киген келмейді (Мақал). Түбіне шөбіңіздің жаттым дедім, Азапты түніменен тарттым дедім. Кигізген к е б е н т а й ы ң пана болмай, Қалтырап таң атқанша қаттым дедім (К. Әзірб., Шығ., 155)