іс

1

(Түрікм.: Красн., Ашх., Таш., Мары) жұмыс, қызмет. Тайша осында і с к е келіпті (Түрікм., Ашх.). Оған Айтақов достық ретінде қолына хат жазып берген, і с і н е ал деп отырған («Қарабұғаз.», 15.03.1937)

2

Қ-орда., Арал; Гур., Бақс.) үшкір, істік, сүйір. Сына бір баулардан і с т е й ғып үйіп қойғанын қарашы Қ-орда., Арал). І с темірмен бүйірінен сұғып алыпты (Гур., Бақс.)