- іңкәл
- (Орал: Орда, Казт., Жән.; Гур., Есб.; Ауғ.; Ир.; Рес.: Сарат., Қалм.) етке салатын нан. Еттің і ң к ә л і аз болып қалды (Орал, Орда). Еттің і ң к ә л і қалың болып кетіпті (Орал, Казт.). Еттің і ң к ә л і н қайнат (Гур., Есб.). Ішіне і ң к ә л салынып, балбырата пісірілген мол ет әкелді (Орал, Жән.). Еттің і ң к ә л і н жаздың ба (Рес., Қалм.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.