итбалық — зат. Мұхитта, теңізде тіршілік ететін жарғақ табанды хайуанат … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
итбалықтың қатырмасы — (Түрікм., Красн.) наурыз айының екінші жартысында соғатын суық жел. И т б а л ы қ т ы ң қ а т ы рм а с ы кезінде төлдеген жас қозылар суыққа шалдығып қалады (Түрікм., Красн.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
молда балық — (Гур., Тең.) итбалықтың азғын түрі. Итбалықтың (қ.) күшігі жеткілікті мөлшерде сүт еме алмай, кішкене шажа болып өссе, оны м о л д а б а л ы қ дейді (Гур., Тең.). Андреев Әбдімнің аузына сөз салып, ақсақал, м о л д а б а л ы қ туралы да айтып қой … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
үктемдік — (Ақт., Байғ.) өктемдік. Қазақстанда өзінің колонизаторлық үктемдігі тағайынды орнатқаннан кейін патша үкіметі бір қатар қалалар, соғыс бекіністерін салды (Ақт., Байғ.). ҮКІ (Гур.: Тең., Маңғ.; Қ орда: Арал, Сыр., Жал.) қыста мұзды ойып су алатын… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
боздақ — зат. Ботаның жақ жүні; түйе түлеген соң жаңадан шығатын жұмсақ ұлпа жүн. зат. зоол. Үлпілдек жүнді итбалық. зат. Ботаның жақ жүні. зат. Ер азамат, жас жігіт … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
атаман — 1. (Гур., Маңғ.) итбалық аулаушылардың бастығы. 2. (АКОМ) қыстыгүні теңізде балық аулаушылардың басшысы. А т а м а н қызыл балық аулаушыларды басқарады. А т а м а н балықшыға қарады да, дүрбісін ұсынды (АКОМ). 3. (Гур.) бұрыңғы казак орыс… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
боздақ — 1 1. (Ақт., Ойыл) түйенің жүнін жүндеген жеріне қайта шығып келе жатқан майда жүн. Түйенің б о з д а ғ ы жаңа шығып келе жатыр (Ақт., Ойыл). 2. (ҚХР) ботаның жақ жүні немесе түйе түлеген соң жаңадан шығатын жұмсақ үлпілдек жүні 2 (ҚХР) итбалықтың … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жәутілдеу — (Гур., Маңғ.) жаудырау. Көздері ж ә у т і л д е п тұрған итбалықты соярда аяйсың (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
үпіру — (Гур., Маңғ.) үрлеу, үргілеу. Итбалықты соя алмай, Жалқаулықты жоя алмай, Қолды ү п і р і п тұрсаңыз, Жарайды оныңыз (Сәттігүл). Жел ү п і р е ү п і р е тегістеп кеткен (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ұласпан — (Гур., Маңғ.) қайықты басқарушы адам, қайықтың бастығы. Медеубай итбалық аулауға барғанда, қайықтың ұ л а сп а н ы Нұр еді (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі