иманын үйіру

(Монғ.) үрейін ұшыру, қорқыту, зәре-құтын қашыру. «Алуан түрлі болып о жер, бұ жерден көрініп жүрген сол кісінің әруағы деп Асқанбай молда оның балаларына ренжіп отыр», – деп жағасын ұстап, и м а н ы н ү й і р г е н қысық көз сары әйелдің сөздері есіне түскенде, Бекболаттың жүрегі зу ете түсті де, әжесінің үйреткен біссмілләсін ішінен қайталай берді (М. Құл., Таңд. шығ., 89)