- зымқайым
- (Орал: Чап., Жымп., Казт.; Қост., Жанг.) зым-зия, ұшты-күйлі. Содан кейін Мырзатай з ы мқ а й ы м болып кетті (Қост., Жанг.). Жер үстінің бәрі оған: «ұйықта, дем ал!» деп тұрғандай, бірақ ұйқысы құрғыр з ы м қ а й ы м жоғалған (Ә. Кекіл., Үркер, 20)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.