зұлпы

зұлпы
1. (Жамб., Жам.) құлып салатын ілгек темір. Ұрылар есіктің құлпын з ұ лп ы с ы м е н суырып алыпты (Жамб., Жам.). 2. (Қарақ.) құлып. Үйдегілер есікке з ұ л п ы салып кетіпті (Қарақ.)

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Смотреть что такое "зұлпы" в других словарях:

  • құлпы — зат. сөйл. Құлпытас. зат. Өңі құлпырып тұратын жібек мата. зат. сөйл. Құлып …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • құлпы — 1 жұмбақ есік, қақпа (С. Аман., ВДИКЯ, 434) 2 (Рес., Орын.) кездеменің бір түрі. Жаппастың сап сары алтын жиған мүлкі, Мимандос барса шолақ барша жұрты, Шығады қыз, боз бала серуенге, Үстіне масаты мен киіп қ ұ л п ы (Рес., Орын.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • құлпы сап ұрып кету — (Жамб., Мойын.) құлыптау, бекіту. Мамасеріков үйіне қ ұ л п ы с а п ұ р ы п к е т і п т і (Жамб., Мойын.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • зұлпықар — ар. зат. көне Діни наным бойынша қасиетті, киелі саналған екі жүзді қылыш. ар. зат. көне Діни наным бойынша қасиетті, киелі санаған екі жүзді қылыш …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • зұлпы — зат. Асыл тұқымды жампоз нардың қолтық, төс тұсында өсетін ұзын салалы бұйра жүн. З ұ л п ы н ы әйелдер шашқа қосып өретін дәстүр болған (Қаз. этнография., 2, 636) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • залп — залп, залпы, залпа, залпов, залпу, залпам, залп, залпы, залпом, залпами, залпе, залпах (Источник: «Полная акцентуированная парадигма по А. А. Зализняку») …   Формы слов

  • толпа — толпа, толпы, толпы, толп, толпе, толпам, толпу, толпы, толпой, толпою, толпами, толпе, толпах (Источник: «Полная акцентуированная парадигма по А. А. Зализняку») …   Формы слов

  • залп — сущ., м., употр. сравн. часто Морфология: (нет) чего? залпа, чему? залпу, (вижу) что? залп, чем? залпом, о чём? о залпе; мн. что? залпы, (нет) чего? залпов, чему? залпам, (вижу) что? залпы, чем? залпами, о чём? о залпах 1. Залпом называют выстрел …   Толковый словарь Дмитриева

  • толпа — сущ., ж., употр. очень часто Морфология: (нет) чего? толпы, чему? толпе, (вижу) что? толпу, чем? толпой, о чём? о толпе; мн. что? толпы, (нет) чего? толп, чему? толпам, (вижу) что? толпы, чем? толпами, о чём? о толпах 1. Толпой называется большую …   Толковый словарь Дмитриева

  • солпа — I штанина , мн. солпы, псковск. (Даль), салпа – то же, петергофск. (ИОРЯС I, 324). Связано с сопель, сопля I …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»