- зуала
- (Алм., Шел.; Шымк.: Түлк., Сайр.; Жамб.: Шу, Жуа., Мер.; Қ-орда: Сыр., Жал., Қарм.; Қарақ.; Түрікм.: Ашх., Таш., Мары) жаю үшін не нан пісіруге дайындаған қамыр күлшесі. Етке екі з у а л а илесем, жететін шығар (Алм., Шел.). Бір з у а л а болса, бәріне жетеді (Шымк., Сайр.). З у а л а н ы ыса қойшы, илейтін емес дайын қамыр ғой Қ-орда., Сыр.). Қамырдың з у а л а л а р ы н иін қандыра иле (Түрікм., Таш.). [Түрікменше зувала (Туркм.-рус. сл.); өзб. зувала (Узб.-рус. сл., 1959); қарақ. зууала (Карак.-рус. сл., 1958)]
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.