зуала

зуала
(Алм., Шел.; Шымк.: Түлк., Сайр.; Жамб.: Шу, Жуа., Мер.; Қ-орда: Сыр., Жал., Қарм.; Қарақ.; Түрікм.: Ашх., Таш., Мары) жаю үшін не нан пісіруге дайындаған қамыр күлшесі. Етке екі з у а л а илесем, жететін шығар (Алм., Шел.). Бір з у а л а болса, бәріне жетеді (Шымк., Сайр.). З у а л а н ы ыса қойшы, илейтін емес дайын қамыр ғой Қ-орда., Сыр.). Қамырдың з у а л а л а р ы н иін қандыра иле (Түрікм., Таш.). [Түрікменше зувала (Туркм.-рус. сл.); өзб. зувала (Узб.-рус. сл., 1959); қарақ. зууала (Карак.-рус. сл., 1958)]

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Смотреть что такое "зуала" в других словарях:

  • зуалау — (Жамб., Шу) иленген қамырды жаюға дайындап, бірнеше бөліктерге бөлу. Бұл сөздің түбірі) – зуала. Зуала сөзі Шу сөйленісінде де кездеседі. Ал, Қарағандының Шет ауданында бұның орнына күлше, күлшетай деген сөздер қолданылады …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • сабалақ — (Алм., Шел.) иленген нанның бір бөлігі, зуала (қ.). Мына нанның бір с аб а л а ғ ы н ал да, қыйықша қып пісіре ғой (Алм., Шел.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»