- зіл
- 1. (Қ-орда: Сыр., Жал., Қарм., Арал) жарадан ағатын ірің. Жараның з і л і алынбайынша солқылдап ауруы басылмайды Қ-орда., Арал). Аяғына түскен з і л бүкіл денесіне жайылып, ол да бұл дүниеден кетті Қ-орда., Жал.). 2. (Алм., Кег.) жылқы кеңсірігінде болатын ауру, маңқа. Ат з і л м е н ауырып тұрғанға ұқсайды (Алм., Кег.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.