- зиын
- (Сем.: Аяг., Көкп., Ақс.; Тау., Қош.) зейін. Айтылған әңгімені з и ы н қоя тыңдау – әдептілік белгісі (Сем., Көкп.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.