- жылып ағу
- (Тау., Қош.) жылжып ағу
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
жылымшы тату — Жылып кетіп дәмі бұзылу, дәмсіздену … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
күбі шелек — (Сем., Аяг.; Көкш., Қ ту; Гур., Маңғ.; Түрікм., Таш.) май пісетін, шұбат ашытатын темір белдеулері бар ағаш шелек. Бұрын майды к ү б і ш е л е к к е пісетінбіз (Көкш., Қ ту). Ішіндегісі жылып кетпесін деп, к ү б і ш е л е к т і дарақ астына қояды … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қашқарша — (Алм., Жам.) мойны ұзын құман, мыс құман. Қ а ш қ а р ш а н ы отқа қойшы, суы жылып тұрсын (Алм., Жам.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шиін — Қ орда., Арал) дәнді өсімдіктің азған түрі. Шиін егін арасына шығады. Жағдайы келмесе, түбіндегі су азайып жылып кетсе, күріш ш и і н г е айналып кетеді Қ орда., Арал) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі