- жылыға
- (Алм., Кег.) жылына, әр жылда. Ж ы л ы ғ а ең кем дегенде түлкінің өзінен төрт дүзін атып аламын (Алм., Кег.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
жылыға
Смотреть что такое "жылыға" в других словарях:
жылы — қабақ танытты. Жақсы қарсы алды, жақтырды. Түнделетіп жеткен ауылдан бай үйінің онша ж ы л ы қ а б а қ т а н ы т п а ғ а н ы н Мұхит көңіліне алған жоқ (Лен. жас, 14. 03. 1973, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жылы — (Шымк., Мақт.) тағдыр. Колхозшылардың ж ы л ы н шешетін бригадир (Шымк., Мақт.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жылы үй — (Жезқ., Ұлы.) ағаштан, тастан жасалған қыста отыратын үй. Кигіз үй болмаған соң ж ы л ы ү й д е отыр. Бұяқтың колхоздары қыста ғана ж ы л ы ү й д е отырады (Жезқ., Ұлы.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жылы-жұмсақ — зат. Мал мен аң етінің дәмді жері … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
балық жылы — Ескіше жыл аты; ұлу … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
доңыз жылы — тар. Қазақ күнтізбесінің соңғы жыл аты … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жылдың жылы — (Шығ.Қаз., Ү Н.; Тау., Қош.) жылда, жыл сайын. Біз ж ы л д ы ң ж ы л ы н а бір келіп тұрамыз (Шығ.Қаз., Ү Н.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
номъ — жылы дом, хата … Старабеларускі лексікон
бүліс — зат. Қырғын, соғыс, бүлініс. «Жылан жылы – жылыс болды, жылқы жылы – б ү л і с болды» деп сайрайды кейбір қарттар (Қ. Тоқмырзин, Керзаман, 3, 18). «Жылқы жылы – б ү л і с» десе, ол шапқыншылық, соғыс, үркіншілік десейші (Бұл да, 19) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
маймыл — жылы. сөйл. Мешін жылы. – Биыл мешін ғой, шырағым. Кейбір жерлерде мешінді м а й м ы л ж ы л ы деп атайды (Ә.Жылқышев, Мешін жылы, 6) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
