жылмағайлық — зат. Жылп жылп еткендік, жылпостық; жылмақайлық. Оны ұғынбай өңдеу ж ы л м а ғ а й л ы қ қ а ұрындырады (Лен. жас, 02. 06. 1976, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жылмақайлық — зат. сөйл. Жылмағайлық. Ж ы л м а қ а й л ы ғ ы н а н, екіжүзділігінен қаншама жиренгенімен, Бәкеннің бір сөзі ой салды (М. Мағауин, Көк мұнар, 115) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жылма — зат. 1. Жел ауруына қолданылатын халықтық ем дәрі. 2. Қайнаған майдың көпіршіген ақ көбігі. зат. Жел ауруына қолданылатын халықтық ем, дәрі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жылмаң — зат. этногр. Балалар ойындарының бір түрі. Табиғи денелерді қолданып ойнайтын ойындар: бестас, лек жалау, сиқырлы таяқ, бақай пісті, ж ы л м а ң т.б. (Қазақст. мектебі, 1984, №5, 14) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
күшік жылмаңға басу — (ҚХР) қулық сулық істеу, мәймөңкелеу, жуып шаю … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сырғия — (Қар.; Жезқ.; Қост., Жанг.; Гур., Маңғ.) сұрқия, өтірікші, тұрақсыз. Нағыз с ы рғ и я өзі. Жүрісі де с ы р ғ и я адамша, жылмаң жылмаң етеді (Қар.). Әлен деген с ы р ғ и я адам еді (Гур., Маңғ.). Дәулетовтың қашаннан ақша ойыншы «с ы р ғ и я»… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ақпа — сын. Ұзақ шабысқа жарамайтын ұшқыр, тыз етпе. зат. кәсіб. Үлкен өзендерде пайдаланылатын аудың бір түрі. зат. жерг. 1. Ұшы сүйір таяқ. 2. Алғашқы көбік қарда таяқ жүгіртіп ойнайтын ойын. Кейде «сүмбе», «жылмаң» деп те атайды … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
байыр — (Гур., Есб.) тәуір. «Жылма» деген б а й ы р дәрі (Гур., Есб.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жылдасын жылға — (Орал, Жаңғ.) жылма жыл, жылдан жылға. Біздің колхоз жоспарын ж ы л д а с ы н ж ы л ғ а орындап отырады (Орал, Жаңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жылпысын — 1 (Қост., Жанг.) жылбысқа. Шала туған қозы ж ы л п ы с ы н боп туады (Қост., Жанг.) 2 (Гур., Маңғ.) жылмаңдаған, қу. Бір ж ы л п ы с ы н д а у адамымыз бар, басқасын білмейтін, домбыраны жақсы шалады (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
