жыбырлақ

жыбырлақ
1. (Алм., Жам.) қой-ешкінің қышыма ауруы. Ж ы б ы р л а қ п е н ауырған мал жұққыш келеді (Алм., Жам.). 2. (Жамб., Шу) аузын қимылдатып тітіретіп тұратын қой-ешкі ауруы

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Смотреть что такое "жыбырлақ" в других словарях:

  • жыбырлағансу — жыбырлағансы етістігінің қимыл атауы …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • жыбырлағансы — ет. Жыбырлаған болу, жыбырлаңқырау. Бір біріне қағазша желімделіп қалған, қансыз сөлсіз ерні емісеміс ж ы б ы р л а ғ а н с ы д ы (С. Оспанов, Сопы., 4) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • жыбырлақ — зат. Қойда болатын жұқпалы індет …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • көктем — ауруы. сөйл. Жыбырлақ. Жыбырлақты жергілікті жерде к ө к т е м а у р у ы деп те атап жүр. Өйткені мал көктемде жиі ауырады (С. Омаров, Қозы ауруы, 75). Көктем тоқсан. Көктемнің үш айы (наурыз, сәуір, мамыр) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • жыбырлауық — зат. в ет. сөйл. Жыбырлақ. Қойлар, әсіресе тоқтылар ж ы б ы р л а у ы қ п е н ауыра бастады (Ә. Жылқышиев, Мешін жылы, 7). Ж ы б ы р л а у ы қ – малда болатын ауру. Ішек іріп кетеді. Көбінесе көктемде, күзде кездеседі. Бұл ауру соры көп, ащы… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • кер — I зат. г е о г р. Керіліп (созылып) жатқан биік жер. Мал к е р д е жайылып жатыр. Түсіндірме сөздікте жер бедеріне байланысты жалаң, жүрекше, к е р, мұрын, текше сөздері жоқ (Қаз. әдеб., 28.08. 1987, 14). Кер бетеге. бот. Қырда өсетін бетегенің… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • шұқырынды — сын. жерг. Ойыс ойыс, шұқыр шұқыр. Мынау көрінген «Қамысақты» дейтін көліміз. Осының маңайы жыбырлаған ш ұ қ ы р ы н д ы томар. Әр томарға 4 5 үйден қонып, бөлекбөлек отырғандары (Б.Майлин, Шұғаның белгісі, 7) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»