жұмалау

(Қост., Жанг.; Қ-орда, Арал; Ақт., Шалқ.; Гур., Маңғ.; Шымк., Арыс; Қарақ.) домалау. Таудан тары ж ұ м а л а й д ы, артынан қаз қуалайды (Қост., Жанг.). Бір тас ж ұм а л а п-ж ұ м а л а п келіп, ақыры тоқтады Қ-орда., Арал). Жау елдің көшіне шапқанда, біздің үлкен шешеміз түйеден ж ұм а л а п түсіп едік, – дейді (Ақт., Шалқ.). Ж ұм а л а п кеттік ылдиға (Гур., Маңғ.). Дөңнен ж ұ м ал а п ала жөнелді (Шымк., Арыс). Той дегенді қу бас ж ұ м а л а й д ы (Мақал; Қарақ.)