- жұқа кеуіш
- (Ауғ.; Ир.) мәсі
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
жұқа кеуіш
Смотреть что такое "жұқа кеуіш" в других словарях:
КЕУ — клуб европейского уровня о ФК «Зенит» (г. Санкт Петербург) Санкт Петербург … Словарь сокращений и аббревиатур
кеуілшек — (Жамб., Луг.; Қ орда: Жал., Қарм., Сыр.; Ақт., Ырғ.; Маң., Маңғ.; Қост., Тоб.) көңілшек. Ол өзі бір жүрген к е у і л ш е к, ешкімнің кеуілін қалдырғысы келмейді Қ орда., Жал.). Азамат Мәриямды көргенде сөзшең, көңілін қайтармайтын к е у і л ш е к … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кеуіс — 1 (Маң., Маңғ.) ақылы кем, жарымес. Бұл бала к е у і с бала (Маң., Маңғ.) 2 (Шымк., Мақт.) былғарыдан тігілген, галош тәрізді қонышсыз аяқ киім, кебіс. Нәзжан, менің к е у і с і м д і алып бере қойшы (Шымк., Мақт.). қ. кеуіш … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кеуіш — 1. (Шымк., Мақт.; Қ орда, Арал; Гур., Маңғ.; Түрікм.: Красн., Ашх., Таш.; Қарақ.) былғарыдан тігілген галош тәрізді аяқ киім, кебіс. Әлгі бала к е у і ш т і шалыстырып кетіпті (Түрікм., Ашх.). Ондай көк сауыр етіп істелген к е у і ш т і тауып ала … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кеу-кеу — од. Құсты шақырғанда айтылатын одағай сөз … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
кеу-кеу — (Сем., Абай) жаугершілікте, барымтада айтылатын одағай сөз … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кеуілжір — зат. Кеңсірік қуысының жоғары жағында болатын жұмсақ шеміршек … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
кеуім — зат. Қараңғы түскен кез, ымырт шақ … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
кеуіл — 1 (Жамб.: Қорд., Шу, Луг.; Қ орда: Арал, Шиелі, Сыр., Жал., Қарм.; Ақт.: Қараб., Ырғ.; Гур., Маңғ.; Қост., Тоб.; Рес., Орын.) көңіл, ой. Анада бір кездескенімде колхоз бастығына к е у л і м д е жүрген ойларымды айттым Қ орда., Сыр.). Осы жасқа… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кеуіл делбеу — (Ақт., Шалқ.) көңіл аудару, ден қою. Тіпті к е у і л д е л б е й т і н д е й ешнәрсесі жоқ (Ақт., Шалқ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кеуіл қосылыспа — (Қарақ.) реніш, өкпе … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
