жоңыршқа

жоңыршқа
(Жамб., Шу; Алм., Жам.; Қ-орда, Арал; Ақт., Ойыл; Қост., Жітіқ.; Рес., Орын.) жоңышқа, беде. Біраз шабатын ж оң ы р ш қ а м бар еді соған жәрдемдес (Жамб., Шу). Жылқы ж о ң ы р ш қ а жесе тез семіреді (Алм., Жам.). Мезгілінде шабылған пішен ж о ң ы р ш қ а д а н аз-ақ кем ғой Қ-орда., Арал). Біздің колхозда ж о ң ы р ш қ а жоқ (Ақт., Ойыл). Алғашында осы жерге ж о ң ы р ш қ а егіп те көрдік (Қост., Жітіқ.). Көкбас ж о ң ы р ш қ а оратылып шығады (Рес., Орын.). Бірақ картоп пен ж о ң ы р ш қ а ұрығы жетіспейді, оның есесіне біздің жаздық бидайдың тұқымы артық («Кировш. үні», 15.02. 1947). Сонымен бірге колхозда ж о ң ы р ш қ а, үпілмәлік (қ.) бақша, жүгері егу жұмысында өте кешеуілдеп келеді («Қ. ту», №50, 1940). Өндіріс малдарына үстеп құнарлы азық, жақсы ж о ң ы р ш қ а береміз («Соц. майдан», 6.03.1945). Ж о ң ы р ш қ а тұқымы тез дайындалсын («Соц. еңбек», 1949, №3). Орылған ж о ң ы р ш қ а көп уаққа дейін жиналмағандықтан қурап қалды («Соц. Шәуілдір», 1934, №60)

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Смотреть что такое "жоңыршқа" в других словарях:

  • сары жоңыршқа — (Алм., Жам.) тоған бойына шығатын жоңышқа. Тоған бойына с а р ы ж о ң ы р ы ш қ а қалың шыққан (Алм., Жам.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • бір тақта жер — (Алм., Кег.; Сем., Абай; Жамб., Шу) ширек гектардай жер. Бұрын байлардан б і р т а қ т а ж е р алу үшін көп қызмет еттік (Сем., Абай). Б і р т а қ т а ж е р г е егін салдық (Алм., Кег.). Жоңыршқаның б і р т а қ т а с ы чабылып бітті (Жамб., Шу) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • жәненші — (Жамб.: Луг., Шу) және, жаңа. Біздің колхоз ж ә н е н ш і сіздің колхоз (Жамб., Луг.). Азғана жерім бар соған жоңыршқа егемін ж ә н е н ш і бияз, сәбіз, тағы басқалар саламын (Жамб., Шу) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • жөргеміш — (Шымк., Түлк.) шырмауық тәрізді сарғылт шөп. Ж ө р г е м і ш т і ң бүршігі болады. Ж ө р г е м і ш т і мал жемейді. Ж ө р г е м і ш қараталға, жоңыршқаның түбіне оралып шығады (Шымк., Түлк.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • тоқалдау — (Шымк.: Арыс, Қызылқ.) қырқып жеу. Жоңыршқаға мал түсіп, кейбір жерін т о қ а л д а п тастапты (Шымк., Қызылқ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • шиендеу — (Алм.: Жам., Кег., Нар.) шөбі қаулап шығу. Жерді шауып алысымен ақ көк шөп қайтадан ш и е н д е п кетті (Алм., Нар.). Жоңыршқа тағы да ш и е н д е п қапты (Алм., Жам.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • бастырма — I зат. Есікті, кебеже мен сандықтың қақпағын құлыптау үшін арнайы жасалған баспа темір (Қаз. этнография., 1, 427). Кебеже, әбдіре аузына құлыптау үшін салынған б а с т ы р м а әшекейленіп, күмістеліп жасалады (Бұл да). II зат. 1. Жиналған шөпке… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»