жәрдемші

жәрдемші
қ. аяқшы 2.

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Смотреть что такое "жәрдемші" в других словарях:

  • бала иығы болу — (Орал, Жән.) жәрдемші болу. Зейнеш маған б а л а и ы ғ ы б о лд ы. Енді мен жұмыс істеуді қойдым (Орал, Жән.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • жәкенші — 1. (Жамб., Мер.) жәрдемші. Бөлтіріктер Сыпатайдың ж ә к е н ш і с і ғой (Жамб., Мер.). 2. (Жамб., Шу) екі адамды бітістіруші, келістіруші …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • ілім — 1 (Алм.: Кег., Нар.) үй төбесіне салынатын жуан ағаш. Тауға шығуға уақыт жоқ, үй төбесіне і л і м керек болып тұр (Алм., Кег.) 2 Қ орда., Арал) әдіс, бір нәрсе туралы толық түсінік. Өзінің жұмыс і л і м і н алып, әбден сірніккен жәрдемші екенін… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • күргейлеу — (Алм.: Шел., Еңб қаз., Қаск., Монғ.) қаумалау, қамажаулау. Кешкісін қойшының жәрдемшілері төлдерді енелерінен бөліп, к ү р г е й л е п әкеп, төл қораға кіргізді (Алм., Шел.). Бүрсеңдеген жетім тоқтыны к ү р г е й л е п қамағандай қоршап жатыр ау… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • сірнігу — (Қ орда: Қарм., Арал, Сыр., Шиелі) әбден дағдылану, мамандану. Мұғалімдік жұмысқа әбден с і р н і г і п алдым Қ орда., Қарм.). Ол әбден с і р н і к к е н жәрдемші екенін сездіре сөйледі (Ә. Нұрп., Курл., 214) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • шұлық — (Өзб.) шопанның жәрдемшісі, екінші шопан. Менің тәрбиелеп шығарған ш ұл ы қ т а р ы м абырой, атақпен бас шопандыққа көтерілуде (Өзб.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • базбан — зат. кәс. Ұста дүкеніндегі қызған темірді соғатын үлкен (ауыр) балға. Сол себеп болса керек, Нина апай теміршіге жәрдемші болып орналасты да, бара бара Меруерт жеңгей екеуі кезектесіп б а з б а н соғатын болды (С. Танекеев, Қиян асу, 123) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • біркәншік — зат. көне. Көмекші, жәрдемші; орындаушы. Әзір жалғыз өзім. Кейін бір б і р к ә н ш і к аламын ғой дедім (Ғ. Мүсірепов, Таңд., 3, 549) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • қолқанатсыз — сын. Жұмсай қоятын ешкімі жоқ, көмекшісіз, жәрдемшісіз. Сәмиға мен Бескемпір масағын жинап, қ о л қ а н а т с ы з қалған кәрі құртаңның огородын қазып, ақы пұлына тапқан бірер мөшек картобын қаптап, келер қыстың аяғын күткен (Қ.Ысқақ, Ақсу., 445) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»