- жәке
- 1. (Жамб., Қорд.; Алм., Шел.) әке. Ж ә к е м айтып қоймаушы еді (Жамб., Қорд.). Ж ә к е, бүгін меймандыққа мені ертіп барасың ба? (Алм., Шел.). Жуырда ғана ж ә к е м келді, енді сен келіп отырсың (Б.Соқп., Жекпе-жек, 92). Жеңгесі Фатиматқа салы орамал, ж ә к е с і н е ондатр тұтқан қазақы бөрік сатып алған (Ш. Мұрт., Қара мар., 5, 13). 2. (Жамб., Жам.) аға, көке. Мұнда ж ә к е м бар ма? Ж ә к е ң чығып кетті (Жамб., Жам.). 3. (Алм., Шел.) келіндерінің күйеуінің ағаларына айтатын туыстық атау. 4. (Жамб.: Жам., Жуа.) жасы үлкен кісі. Ай ж ә к е-а й, сіз де күңірене береді екенсіз (Ш. Мұрт., 41-ж. кел., 13). Мамыт ж ә к е м н і ң ептеген сәудегерлігі бар еді (Ш. Мұрт., Инт. наны, 28, 24)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.