Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қой қазан — (Түрікм., Таш.) қой еті сыйып кететін қазан. Қазанның жетім қазан, тай қазан, қ о й қ аз а н, түйе қазан, шүлен қазан деп аталатын түрлері бар (Түрікм., Таш.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
түйе қазан — (Түрікм., Көнеүр.) түйе еті түгел сыйып кететін үлкен қазан. Бізде жетім қазан, қой қазан, тай қазан, т ү й е қ аз а н деп аталатын қазандар бар (Түрікм., Көнеүр.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
Кюй — Кюй это инструментальная пьеса, весьма небольшая по времени звучания (2 4 мин.), но очень глубокая по содержанию и отточенная по форме, со сложным ритмом и развитой мелодикой, которые отражают, как некоторые жанровые черты, так и… … Википедия
боқтышақ — зат. сөйл. Асқазан, қарын. Сейтек жеті атасынан бері б о қ т ы ш а ғ ы толмаған жетімек ұлдай ішті, жеді… ұйықтады (М. Мағауин, Аласапыран, 165) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
орта — I … 2. ауыс. Ұжымшарға (колхозға) тән қор д.м. Жылдық отшотты істей алмайтыныңды айтсаң, о р т а д а н бір қой беріп, көршінің шотауатын жолдаушы едік, деді (З.Иманбаев, Қос қайың, 448). II Орта жайлау. «Жайлаудың шөбі жетіле түссін» деп, оған… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
Сапаралы, Бейбит Толеубайулы — Сапаралы Бейбіт Төлеубайұлы … Википедия
майтабан — сын. Қасқырдың семіріп, майтабан болған кезі, оны аулауға қолайлы мезгіл. Бұл кез қазан, қараша айларына сәйкес келеді. Терісі, жүні жетіледі, семірген қасқырдың қалың маймен сірескен табаны қатты жүгіруге бөгет жасайды. Сол кезде қасқырды атпен… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
құмақ тезек — (Монғ.) жылқының күнге кепкен құмалағы. Тай қазан құртты суалту үшін алты жеті мөшек қ ұ м а қ т е з е к керек (Монғ.). Судан өткенде жылқының бір тал қ ұ м а ғ ы н тістеп малтайды (М. Құрман., 122) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
доп — I зат. көне. Оқ. Беркініп садақ асынбай, Біріндеп жауды қашырмай, Білтеліге д о п салмай,… Ерлердің ісі бітер ме?! (Махамбет: Жеті ғасыр жырл., 1, 166). Сол зеңбіректерге Беққара мен Түлекбайлар ие болмақ. Олар дәрі толтыру, д о п салу, от қою… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кегер — зат. зоол. Үйректің тұщы көлдерде мекендейтін бір түрі. Қоңыр күйін қаз күйлейді, Сұқсыр мен қасқалдақ. Әнге салып, би билейді К е г е р, үйрек, баспалдақ (С. Сейфуллин, Шығ., 1, 251). Бұл өңір аққу, аққұтан, бірқазан, қаз, үйрек, дуадақ, к е г е … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
