жетек

1

(Жамб.: Мер., Қорд., Луг.; Көкш.: Қ-ту, Еңб., Щуч.; Жезқ., Ұлы.) бір атты арбаны, шананы жеккенде, аттың екі жағындағы ағашы. Бір ж е т е к сынып қалып, жолда біраз азап шектік (Көкш., Қ-ту). Ж е т е к т і қиратарсың, арбаны дұрыс айда (Жезқ., Ұлы.). Колхоздар үшін көктемгі егістікке керекті 280 өгіз қамыт, 94 ж е т е к дайындап бердік («Соц. жол», 1943, №24). Шананың ж е т е г і н жіппен, бұраған талмен байлап жүрген күрең түкке тұрмайды (Ғ. Мүсір. Оян. өлке, 192). Жігіт түйесін жетектей беріп еді, оқыс тартқандықтан ба, болмаса осалдықтан ба ж е т е к т і ң бір жақ түп жібі үзіліп кетіп, түйе бір ж е т е к п е н жұлқынғанда шана аударылып түсті (С. Мұқ., Таңд. шығ., 111, 77). Шана қирап, ж е т е к сынып жегуге жарамады (Б. Майл., Шығ., 5 т., 84). Өзі арбаға отырып, өгіздерді айдай бергенде, Жылқыбай тоқтатып қойды: «Шұғыл бұра көрмеңдер, ж е т е г і сынады (Ғ. Мұст., Дау. кейін, 167)

2

(Гур., Маңғ.) сырыққа байланатын кендір арқан. Сырықтан кейін іле-шала ж е т е к көрінеді, ж е т е к т е н ұста да тарт (Гур., Маңғ.)