жертівник — іменник чоловічого роду … Орфографічний словник української мови
жертөле — (Блиндаж) адамдарды қарсылас оғынан сақтау, снаряд, мина, ядролық қару қатерінен қорғау үшін жерден қазылып, төбесі жабылған, 4 8 адамға арналған орын … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
жертөле — зат. Уақытша ме кендеу үшін жерден жер үй қазы лып төбесі жабылған баспана … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жерт — (Гур., Есб.) үйдің төбесіне салатын ағаш. Біздің үйдің төбесінің ж е р т і қисайып кетіпті (Гур., Есб.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жертіс — (Шымк., Арыс) соқаның тісі … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жертөле — зат. әск. сөйл. Блиндаж. Біз 1943 жылдың жаңа жылын екінші взводтың ж е р т ө л е с і н д е қарсы алдық (Қаз. әдеб., 11. 04. 1975, 2) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жертівник — див. жертовник … Словник церковно-обрядової термінології
жертовник — і жертівник, заст. жертвеник Стіл зліва від престолу, призначений для здійснення проскомидії; проскомидійник; стіл предложення; заст. предложення; трапеза; професіє … Словник церковно-обрядової термінології
окоп — жеке құрамның, әскери техниканың жою құралдарынан сақтануына және атыс жүргізуіне арналған ашық түрдегі фортификациялық құрылыс. О. атқыштық, ұялы, артиллериялық минаатқыштық, пулеметке, сонымен қатар танкілерге, ЖҰМ, БТР және басқаларға арналған … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
жер қазба — Қ орда., Арал) жер үй, жертөле. Ж е р қ а з б а д а да талай отырдың Қ орда., Арал). Еламан үйінің жанынан ж е р қ а з б а салып, үй ішін көшіріп алады (Ә. Нұрп., Қан мен тер, 126). Ж е р қ а з б а н ы ң қарсы алдынан соққан дауыл ел жата қатты… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі